Je vakantiefiets staat opgepoetst in de garage, klaar voor de winter. Die ga je dus een paar maanden niet meer gebruiken, je zou de andere fiets kunnen nemen, maar je hebt vorige week al honderd kilometer gefietst. Wat doe je in zo'n geval? Juist, je pakt je rugzak en gaat wandelen!

Dat wandelen ga ik doen bij Odoorn, in de boswachterij Odoorn. Dit natuurgebied is in 1916 aangelegd in het kader van de werkverschaffing. Ook is er een heuvel die de naam bloedberg draagt, voortgekomen uit de zware arbeid die verricht werd. Bij deze berg start begint de wandeling. Ik hang de rugzak over mijn schouders en begin met de wandeling. Het plan is om de 7,5 kilometer lange schapenroute te gaan wandelen. Omdat dit niet echt veel kilometers zijn ga ik deze route uitbreiden met wat lusjes. Op die manier hoop ik uiteindelijk tussen de 10 á 15 kilometer uit te komen.

De route begint goed! Ik kom direct op een paar mooie bospaden waar het fijn wandelen is. De eerste 2 kilometer voeren je door het bos, waar het stikt van de mossoorten, vallende bladeren en paddenstoelen. De herfst is weer begonnen de duizenden bladeren die op de grond liggen hebben goudgele kleuren, het groen van het mos levert dan ook een fraai contrast op. Het is een geweldig mooi gezicht dat de natuur zoveel diversiteit en kleuren te bieden heeft.

Heerlijke herfstkleuren

Na het bos kom je langs de heide, er zijn geen schapen te bekennen, maar wel een aantal paarden. Nou ja, paarden is een groot woord. Het zijn gewoon een paar grote pony's. Toch biedt een fraai gezicht en ik besluit een paar foto's te nemen.

Omdat met een wandeling de inwendige mens goed verzorgd moet worden besluit ik na een paar kilometer te hebben gewandeld dat het tijd wordt voor een pauze. Tijd voor thee! De thermosfles met thee heb ik bij me dus ik hoef enkel een mooie boomstam op te zoeken waar ik op kan zitten. De boomstam laat zo op de hei nog even op zich wachten, maar na een paar minuten lopen vind ik dan toch een fraaie boomstam waar ik kan verpozen. Zo op dit fraaie plekje komt de thee extra goed tot zijn recht lijkt het wel.

Tijd om te genieten

Ze mogen niet ontbreken bij de herst; paddenstoelen

Na deze korte onderbreking ga ik via een alternatieve route richting de heide. Mijn eerste extra lusje is een feit. Het blijkt overigens een redelijk groot lusje te zijn want ik doe er ongeveer 20 minuten over om weer op de schapenroute uit te komen. Weer een paar kilometer extra! Ik ben blij dat ik voor de langste route heb gekozen en er zelf wat bij aan brei qua kilometers, op die manier vermijdt je de meeste mensen. Ik geniet van de stilte om me heen en om dat moment nog langer te laten duren besluit ik mijn laatste pauze te nemen. Hierna gaat het weer richting het theehuis, maar voordat ik dat doe ga ik nog in westelijke richting voor een extra lus. Na deze lus besluit ik het een dag te noemen en ga naar het theehuis waar ik nageniet van een kop koffie met appelgebak. Een mooie afsluiter van een mooie dag.

En als afsluiter